Piątek – 27.09, 20:15, Kino Nowe Horyzonty
W kolorowych kaskach i odblaskowych kamizelkach (przynajmniej w Polsce, bo stambulscy bohaterowie dokumentu uniformów nie dostają) migają nam na remontowanych torowiskach, w kabinach koparkopodobnych pojazdów czy na piętrach świeżo stawianych (lub burzonych) obiektów. Często traktowani jak jednolita masa – grupa o podobnych, przez większość niezbyt poważanych praktykach, niezrozumiałych zachowaniach i na pewno zbyt małych ambicjach, skoro wylądowali czy wylądowały kopać doły (czy raczej przysłowiowe rowy), przerzucać żelastwo. Rzeczywistość jest oczywiście bardziej skomplikowana, ale czy chcemy ją poznać i zrozumieć?
W komentującej „Dryfując” rozmowie pochylimy się nad mniej nam znaną opowieścią o wykonywaniu zawodu robotnika budowlanego w Polsce. Prowadzący spotkanie socjolog Kamil Trepka wypyta socjologa pracy Adama Mrozowckiego oraz Dominikę Janicką – architektkę, a także kuratorkę odpowiedzialną za projekt Polskiego Pawilonu na Biennale Architektury w Wenecji w 2016 roku, poświęcony doświadczeniom polskich budowlańców – o ich spojrzenie na warunki pracy robotników i robotnic. Na to dlaczego osoby najbardziej odpowiedzialne i zaangażowane w proces powstawania budynków, infrastruktury są zarazem najmniej doceniane oraz najbardziej strereotypizowane. W nawiązaniu do prezentowanej w trakcie festiwalu w ramach sceny artystycznej wystawy „Przyjdź poeto, do nas, z murarzami pomów” zadamy sobie pytanie, jakie taktyki zmiany negatywnego wizerunku budowlańców możemy stosować w badawczej, naukowej, kuratorskiej – upowszechniającej pracy, by ukazywać faktyczne realia wykonywania tego zawodu.