Niedziela – 01.10, 19:40, Kino Nowe Horyzonty
Czułam się tam jak u siebie – jak przestrzeń działa na ludzi, jak ludzie oswajają sobie przestrzeń. Kontekst międzykulturowy.
Filmową opowieść o wypełnianiu miejsc swoimi wartościami i historiami, o tworzeniu miasta opartego na wspólnocie i ludzkiej sieci powiązań uzupełni dyskusja Alberta Miścioraka z antropolożką kultury Katarzyną Majbrodą oraz architektem i badaczem przestrzeni Łukaszem Wojciechowskim.
Mówiąc o tzw. przedmieściach czy dzielnicach migranckich często myśli się obrazami z filmów Nienawiść Mathieu Kassovitza, Imigrantów Jacquesa Audiarda czy Nędzników Ladj Ly. Przeludnione blokowiska z brakiem miejsc wspólnych i zielonych, za to z wysokim stopniem bezrobocia i przestępczości, chronicznymi problemami społecznymi oraz stale rosnącą radykalizacją religijną. Niezależnie od trafności tych przedstawień, przedmieścia migranckie stale ewoluują, zmieniając się w różnych aspektach. W codziennym życiu przestrzeń przeobraża się za sprawą interakcji z mieszkańcami, wprowadzane są też oddolne programy (np. wspierania przedsiębiorczości lokalnej), zaś zmiana społeczna następuje często powoli i niewidzialnie.
Zastanowimy się wspólnie nad wpływem społecznych niedoskonałości na sposób postrzegania i użytkowania miasta, a także wzbogacaniem go o spojrzenie nowych mieszkańców i mieszkanek, zwłaszcza osób z doświadczeniem migranckim czy uchodźczym. W dyskusji pochylimy się także nad tym, w jaki sposób przestrzeń (architektoniczna i społeczna) może sprzyjać międzykulturowej integracji. Co sprawia, że łatwiej ludziom z różnych kultur się spotykać i poznawać, a co ten proces utrudnia? Zapytamy w tym miejscu również Wrocław w kontekście wzrostu do ok. 250 tyś. nowych mieszkańców i mieszkanek z Ukrainy.