Artur Celiński
Redaktor naczelny „Architektury-murator”. Publicysta, doradca w dziedzinie budowania strategii i komunikacji działań, badacz i twórca polityk miejskich. Współtwórca i od 2012 roku zastępca redaktor naczelnej „Magazynu Miasta”. W ramach programu DNA Miasta od 2008 roku wspiera rozwój działań społecznych i zrównoważenie miejskich inwestycji. Autor podcastów miejskich – w tym projektu „miastopoczucie”, łączącego kwestię zdrowia psychicznego, emocji i miasta.
Artur Celiński jest moderatorem dyskusji
Gdzie oni i one są? O tym kogo oraz czego nie widać w architekturze i dlaczego tak jest
Monika Konrad
Architektka, urbanistka, badaczka, edukatorka. Obecnie pełni funkcję zastępczyni dyrektorki w Biurze Architektury i Urbanistyki m.st. Warszawy oraz wykłada na Wydziale Architektury Politechniki Brneńskiej. Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej, Uniwersytetu Erasmusa w Rotterdamie i Uniwersytetu w Lund – Wydziału Zarządzania Miastem. Praktykę zawodową zdobyła m.in w pracowniach OMA i Claus en Kaan Architecten jak i na stanowisku dyrektora ds. projektów w KB Strełka. Jest autorką standardów urbanistycznych, projektów strategicznych w skali ogólnomiejskich, prac badawczych w zakresie badania struktur miejskich, projektantką licznych projektów urbanistycznych i architektonicznych w Europie, Azji i Afryce.
Monika Konrad bierze udział w dyskusji
Gdzie oni i one są? O tym kogo oraz czego nie widać w architekturze i dlaczego tak jest
Maciej Miłobędzki
Architekt, nauczyciel akademicki, ur. w 1959 r. w Warszawie. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1985). Pracował w Spółdzielni Pracy Twórczej Architektów i Artystów Plastyków ESPEA. Od 1988 r działalność projektową prowadzi w ramach współzałożonej przez siebie pracowni JEMS Architekci. Współautor kilkudziesięciu projektów i realizacji min: siedziby AGORY w Warszawie czy rozbudowy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Laureat wielu konkursów i nagród architektonicznych m. in. Honorowej Nagrody SARP (wraz z Olgierdem Jagiełło, Jerzym Szczepanikiem Dzikowskim i Marcinem Sadowskim). Promotor prac dyplomowych na Politechnice Poznańskiej (2004-10), od 2008 związany z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej. Autor licznych esejów i artykułów w takich czasopismach jak „autoportret” czy „Architektura Murator”.
Maciej Miłobędzki bierze udział w dyskusji
Gdzie oni i one są? O tym kogo oraz czego nie widać w architekturze i dlaczego tak jest
Łukasz Harat
Socjourbanista, doktorant na Wydziale Architektura Politechniki Śląskiej. Studiował socjologię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego. Członek Zarządu kolektywu antyRAMA i Urban Space Lab, dyrektor ogólnopolskiego festiwalu A<FESTIVAL, prowadzący videocast Street Cloud oraz MIASTOCZYTANIE, zagadywacz w kolektywie ZAGADAJ. Doświadczenie zbierał m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, TIFF Collective, Fundacji Napraw Sobie Miasto, jako artysta-rezydent w Drzwiach Zwanym Koniem w Katowicach i biurze architektonicznym OVO Grąbczewscy. Organizator ponad 600 interdyscyplinarnych projektów z zakresu architektury i socjologi, socjourbanistyki, edukacji kulturalnej. Moderator w procesach konsultacji społecznych i planowania społecznego; twórca instalacji przestrzennych i artystycznych.
Łukasz Harat jest moderatorem dyskusji
Zawód: tropiciel/tropicielka. O pracy z miejskimi danymi, politykami, teoriami i ich źródłach
Łukasz Drozda
Urbanista i politolog, doktor nauk o polityce publicznej. Adiunkt na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji UW, wykładowca w School of Ideas Uniwersytetu SWPS oraz sekretarz Sekcji Socjologii Miasta Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Badacz z obszaru studiów miejskich, specjalizuje się w analizach gentryfikacji, mieszkalnictwa, procesów stanowienia polityki miejskiej oraz urbanizacji w Europie Środkowej i Wschodniej. Prowadził badania w Ukrainie, Niemczech i Estonii. Autor kilku książek, w tym esejów popularnonaukowych „Dziury w ziemi. Patodeweloperka w Polsce” (2023) oraz „Miejskie strachy. Miasto 15-minutowe, 5G i inne potwory” (2024).
Łukasz Drozda bierze udział w dyskusji
Zawód: tropiciel/tropicielka. O pracy z miejskimi danymi, politykami, teoriami i ich źródłach
Monika Konieczna
Współzałożycielka stowarzyszenia Akcja Ratunkowa dla Krakowa, członkini kolektywu Siostry Rzeki, opiekunka rzeki Wilgi, społeczniczka, aktywistka. Jedna z inicjatorek powstania Koalicji Ruchów Krakowskich “Wspólnie dla Miasta”, skupiającej lokalne stowarzyszenia, aktywistów, a także naukowców i ekspertów we wspólnych działaniach na rzecz miasta. Od kilkunastu lat wspiera i jest zaangażowana w działalność różnych inicjatyw na rzecz poprawy losu i praw zwierząt, a od 2019 roku udziela się również w inicjatywach i organizacjach, których głównym celem jest ochrona przyrody, klimatu oraz działania miastotwórcze.
Monika Konieczna bierze udział w dyskusji
Zawód: tropiciel/tropicielka. O pracy z miejskimi danymi, politykami, teoriami i ich źródłach
Igor Łysiuk
Architekt, badacz, kurator i promotor architektoniczny. Kiedy był mały, chciał zostać komikiem. Potem stwierdził, że bycie architektem w Polsce, to dopiero żart. Redaktor i współzałożyciel kwartalnika RZUT. Zaangażowany z ramienia Oddziału Warszawskiego SARP w powstanie i działanie ZODIAKU Warszawskiego Pawilonu Architektury. Zawodowo związany ze studiem Workplace specjalizującym się w projektowaniu przestrzeni komercyjnych i środowisk pracy dla międzynarodowych Klientów. Bierze udział w procesach badawczo-projektowych, w ramach których analizuje potrzeby użytkowników i organizacji biznesowych przekładając to na architekturę.
Współautor m.in. projektu warszawskiego biura Arup, zwycięzcy FRAME Awards oraz PLGBC Awards 2023.
Igor Łysiuk jest moderatorem dyskusji
I o co tyle hałasu? Blaski oraz cienie procesów inwestycyjnych i projektów konkursowych
Ewa P. Porębska
Architektka, międzynarodowa ekspertka, krytyczka, kuratorka architektury. Laureatka Nagrody Honorowej SARP 2023. Członkini opiniotwórczych gremiów w skali międzynarodowej – w tym EU Mies van der Rohe Award i European Prize for Urban Public Space. Współzałożycielka, a w latach 1994 – 2024 roku redaktorka naczelna miesięcznika „Architektura-murator”. Autorka wielu publikacji na temat architektury oraz licznych wystaw, w tym stanowiących element oficjalnej promocji Polski zagranicą. Mentorka: Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, Top Woman in Real Estate oraz warsztatów Teoria Fundacji im. Stefana Kuryłowicza. Członkini Rady Muzeum Architektury we Wrocławiu, Fundacji Warsaw Bauhaus i Fundacji im. Stefana Kuryłowicza.
Ewa P. Porębska bierze udział w dyskusji
I o co tyle hałasu? Blaski oraz cienie procesów inwestycyjnych i projektów konkursowych
Monika Arczyńska
Współzałożycielka A2P2 architecture & planning, firmy konsultingowo-projektowej zajmującej się m.in. przestrzeniami publicznymi (woonerf w ul. Abrahama w Gdyni z NANU; Plac Wolności w Łodzi z mamArchitekci), masterplanami (Stare Świdry w Warszawie, Stocznia Cesarska w Gdańsku z HLA i BBGK), doradztwem na etapie przedprojektowym i działaniami partycypacyjnymi w całym kraju. Adiunktka na Politechnice Gdańskiej. W latach 2006-2017 była związana z Heneghan Peng Architects, gdzie projektowała budynki użyteczności publicznej, m.in. nagrodzone Aga Khan Award Muzeum Palestyny i Wielkie Muzeum Egipskie w Kairze. Współpracuje z „A&B”, „Architekturą-Murator” i czeskim „INTRO”.
Monika Arczyńska bierze udział w dyskusji
I o co tyle hałasu? Blaski oraz cienie procesów inwestycyjnych i projektów konkursowych
Wojciech Mazan
Architekt, ukończył studia w ramach programu MPhil in Architecture and Urban Design: Projective Cities na Architectural Association School of Architecture w Londynie. Jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej i studiował na Rotterdamse Academie van Bouwkunst. Pracował jako badacz na Royal College of Art w Londynie. Od 2017 roku współtworzy pracownię projektową PROLOG. Członek redakcji kwartalnika RZUT.
Wojciech Mazan bierze udział w dyskusji
I o co tyle hałasu? Blaski oraz cienie procesów inwestycyjnych i projektów konkursowych
Kamil Trepka
Socjolog. W swojej pracy naukowej zajmuje się polityką mieszkaniową i socjologią miasta. Współautor monografii Nowa ziemia obiecana. Raport badawczy na temat procesów urbanizacyjnych na Białołęce (2018).
Kamil Trepka jest moderatorem dyskusji
Trud, znój, męka? O warunkach pracy robotników i robotnic budowlanych
Adam Mrozowicki
Prof. UWr, socjolog, kierownik Zakładu Socjologii Pracy i Gospodarki w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego. W swoich badaniach zajmuje się socjologią pracy i gospodarki, w tym zbiorowymi stosunkami pracy, badaniami nad prekaryzacją, jakością miejsc pracy w usługach publicznych i strategiami życiowymi pracowników w Polsce, USA i Niemczech. Stypendysta Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta i Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, kierował projektami badawczymi z programów ramowych UE i NCN, ostatnio dotyczących konsekwencji pandemii COVID-19 dla świata pracy oraz wpływu wielkich przedsiębiorstw cyfrowych (GAFAM) na demokrację i stosunki pracy w Europie. https://www.mrozowicki.pl/
Adam Mrozowicki bierze udział w dyskusji
Trud, znój, męka? O warunkach pracy robotników i robotnic budowlanych
Dominika Janicka
Architektka, badaczka i założycielka FAIR Building Studio. Studiowała architekturę na ULB w Brukseli i Politechnice Gdańskiej, gdzie zaliczona została do grona 16 najwybitniejszych jej absolwentów. Uczy projektowania na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach, jest dyrektorką artystyczną Instytutu Dizajnu w Kielcach oraz współzałożycielką inicjatywy Bal Architektek, która wspiera kobiety w architekturze.
Dominika Janicka bierze udział w dyskusji
Trud, znój, męka? O warunkach pracy robotników i robotnic budowlanych
kolektyw mularczuk, wojna, zolich, żak
Ekipa, którą możecie kojarzyć z zeszłorocznego eventu przesilenie, w Czułej. Do tej pory nie działali w sformalizowanej formie, więc nie znacie ich pod żadną nazwą, ale tak mówią o sobie: Na razie robimy eventy, kręcimy się wokół kultury. Tak jak w tytule wydarzenia — łączy nas czasem to, co nas boli, a czasem to, co nas cieszy. Działamy trochę produkcyjnie, trochę kuratorsko. W wydarzeniach najbardziej lubimy, że kreują momenty, w których ludzie, którzy widzą się pierwszy raz na oczy albo są najlepszymi przyjaciółmi, przez krótką chwilę doświadczają wspólnie.
Wierzymy, że uczestnictwo w kulturze jest tożsame z tworzeniem jej.
kolektyw organizuje wydarzenie
Wiesz co mnie boli – impreza, wystawa, koncerty
Mateusz Nowacki
Specjalista ds. projektów społecznych w Galerii Miejskiej Arsenał, animator kultury, organizator społeczności lokalnej, absolwent kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza. Doktorant w Zakładzie Kulturowych Studiów Miejskich w Instytucie Kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu, gdzie prowadził zajęcia m.in. ”Animacja kultur lokalnych”, „Metody pracy animacyjnej”. Współtwórca inicjatywy społecznej „Lotaryńska 6: Mikro Dom Kultury”, współtworzył program interdyscyplinarnego kursu dla edukatorów, animatorów i artystów „Akademia Miasta” w latach 2019-2022 roku. Kurator i pomysłodawca programu z zakresu edukacji kulturowej i animacji kultury miejskiej pt. „Ćwiczeń z miasta” dla Centrum Kultury Zamek w Poznaniu (2019), gdzie m.in. prowadził warsztaty dla uczniów szkół ponadpodstawowych. Autor projektu dla młodzieży z zakresu edukacji kulturowej pt. „Ekologiczne miasta” realizowanego w ramach programu stypendialnego „Współdziałanie w kulturze 2020” dofinansowanego przez Narodowe Centrum Kultury w ramach programu „Bardzo Młoda Kultura: Wielkopolska!”. W latach 2018-2020 koordynator programu Generatora Malta. Współautor programu szkoleniowego dla sektora kulturalnego w Poznaniu pn. „Kadry Kultury”. Współautor międzynarodowego forum dla praktyków kultury pn. „Włącznik! Międzynarodowe Forum Kultury Zaangażowanej”. Prowadził lub współprowadził warsztaty z zakresu diagnozy kulturowej dla organizacji pozarządowych.
Mateusz Nowacki jest pomysłodawcą i prowadzącym wydarzenia
Open call: Zielona gorączka. Polityki adaptacji jako przestrzenie rywalizacji i współpracy w miastach
Alicja Prodeus
Pochodzi z Gdańska, ale od kilkunastu lat mieszka i pracuje we Wrocławiu. Architektka, ukończyła Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, specjalność Ochrona Zabytków. Z pasji do modernistycznej, powojennej architektury od 2018 roku razem z mężem Maurycym prowadzi proces rewitalizacji pawilonu usługowego Fandom, który jest częścią Wrocławskiego Manhattanu. Jako Jord Studio projektuje i realizuje projekty wnętrz głównie w historycznym budownictwie. Współtworzy niedawno powstałą Fundację Fandom, która ma za zadanie działać w obszarze architektury, kultury i sztuki. Mama Maliny i Hugona.
Alicja Prodeus jest prowadzącą spotkania
A my chcemy to tu zostawić! O procesie renowacji powojennego modernizmu – przypadek Fandomu
Aleksandra Litorowicz
Prezeska Fundacji PUSZKA, kulturoznawczyni, badaczka, kuratorka. Wykładowczyni School of Form oraz School of Ideas na Uniwersytecie SWPS. Twórczyni konkursu dla Warszawy przyszłości FUTUWAWA oraz projektów badawczych i edukacyjnych związanych z miastem i sztuką w przestrzeni publicznej. Współzałożycielka Szkoły Architektury Społeczności SAS. Autorka inicjatywy Miastozdziczenie.pl. Pomysłodawczyni i redaktorka książki „Atlas wszystkich mieszkańców” o warszawskich ludzko-pozaludzkich relacjach. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz m.st. Warszawy. Członkini Społecznej Rady Kultury przy Prezydencie m.st. Warszawy.
Aleksandra Litorowicz wygłosi wykład
Miejskie aktywizmy i artywizmy. Jak ruchy społeczne i kulturalne zmieniają myślenie o zieleni w miastach
Aleksandra Stępień-Dąbrowska
Historyczka sztuki, badaczka architektury XX wieku. Publikowała m.in. w „Autoportrecie”, „Rzucie”, „Skarpie Warszawskiej” oraz antologiach Postmodernizm polski. Architektura i urbanistyka (2013) i Światłoczuły modernizm. Osiedla społeczne warszawskiego Koła (2021). Autorka Jakby luksusowo. Przewodnika po architekturze Warszawy lat 90. (2021). Od 2021 roku współkoordynuje projekt „ARCHIwum Warszawy lat 90.”, którego rezultatem jest wirtualna mapa stołecznej architektury czasów transformacji. Oba działania zostały nominowane w kategorii „Wydarzenie architektoniczne” podczas VIII edycji Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy. Pracuje w Narodowym Instytucie Architektury i Urbanistyki.
Aleksandra Stępień-Dąbrowska jest moderatorką dyskusji
Przywołać, przypomnieć, odkopać, odkryć. Kto i w jaki sposób tworzy narracje o mieście?
Agata Gabiś
Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim, pracuje w Zakładzie Historii Kultury Materialnej UWr i zajmuje się przede wszystkim architekturą XX wieku oraz rozwojem przestrzennym Wrocławia i Dolnego Śląska. Na podstawie pracy doktorskiej wydała w 2019 roku książkę „Całe morze budowania. Wrocławska architektura 1956–1970”. Równolegle do działalności naukowej i dydaktycznej zajmuje się popularyzacją i ochroną dziedzictwa materialnego, m. in. współpracuje z Centrum Historii Zajezdnia i Muzeum Architektury we Wrocławiu. Współtworzy wystawy, cykle debat i scenariusze spacerów architektonicznych. Od 2019 roku działa w Wojewódzkiej Radzie Ochrony Zabytków.
Agata Gabiś bierze udział w dyskusji
Przywołać, przypomnieć, odkopać, odkryć. Kto i w jaki sposób tworzy narracje o mieście?
Patrycja Jastrzębska
Historyczka sztuki, społeczniczka, kuratorka, badaczka i popularyzatorka powojennej architektury – dziedzictwa i jego ochrony. Autorka inicjatywy i redaktorka prowadząca serwis społecznościowy i stronę „Tu było, tu stało”, prezeska Stowarzyszenia Masław, koordynatorka ds. projektów edukacyjnych w Narodowym Instytucie Dziedzictwa. Publikowała m.in. w czasopismach: „Architektura Murator”, „Obieg”, „Art&Business”, „Kronika Warszawy”. W kwartalniku „Stolica” prowadzi autorską rubrykę „Tu było, tu stało”. Inicjatorka licznych akcji społecznych i projektów. Nominowana w plebiscycie „Osobowości 25-lecia” przez miesięcznik „Architektura-Murator” w kategorii „Rewitalizacja i ochrona zabytków”. W 2011 r. i 2022 r. otrzymała stypendium artystyczne miasta stołecznego Warszawy. Wyróżniona członkostwem w Klubie Absolwentów „Jestem z UW” powołanego z okazji 200-lecia Uniwersytetu Warszawskiego.
Patrycja Jastrzębska bierze udział w dyskusji
Przywołać, przypomnieć, odkopać, odkryć. Kto i w jaki sposób tworzy narracje o mieście?
Krzysztof Mordyński
Historyk i historyk sztuki, kustosz w Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na dziejach architektury i urbanistyki Warszawy, a także historii Uniwersytetu Warszawskiego. Autor książek: „Sny o Warszawie. Wizje przebudowy miasta 1945-1952” ; (nagroda KLIO 2021), „ŚRÓD PD. Ilustrowany atlas architektury Warszawy” (wspólnie z Michałem Kempińskim, 2023) oraz „Godło Uniwersytetu Warszawskiego. Dzieje symbolu na pieczęciach uczelni ze zbiorów Muzeum UW” (Nagroda Główna Academia 2024), a także kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz scenariuszy wystaw muzealnych o profilu historycznym.
Krzysztof Mordyński bierze udział w dyskusji
Przywołać, przypomnieć, odkopać, odkryć. Kto i w jaki sposób tworzy narracje o mieście?
Stowarzyszenie Akademickie Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej
Organizacja pozarządowa skupiająca swoje działania wokół szeroko pojętej edukacji architektonicznej oraz integracji środowiska architektonicznego, ale również wokół kultury, sztuki i muzyki. Naszą misją jest popularyzacja wiedzy o architekturze i historii naszego miasta i kraju, a także zachęcanie do interdyscyplinarnej dyskusji nad ich przyszłością. Zrzeszamy ludzi nie tylko zainteresowanych architekturą, ale również tych, którzy cenią kolektywne działanie, twórczość, ludzi chcących zmieniać otaczający nas Świat. Jesteśmy związani i działamy z Wydziałem Architektury PW oraz na Osiedlu Jazdów, gdzie prowadzimy Otwartą Pracownię Jazdów.
Open call: Brunch z Zawodem na A. O kondycji psychicznej w polskim środowisku architektonicznym
Dorota Jędruch
Pracuje w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej Instytutu Historii Sztuki UJ. Pracę doktorską poświęciła architekturze blokowej we Francji („Blok jako dzieło sztuki. Trzy modele architektury socjalnej w XX-wiecznej Francji. Le Corbusier, Emile Aillaud, Ricardo Bofill”, publ. Universitas 2020). Współkuratorka wystaw: m.in. „Za-mieszkanie 2012 – miasto ogrodów, miasto ogrodzeń” (Instytut Architektury/Muzeum Narodowe w Krakowie, 2012), „Figury niemożliwe/Impossible objects” (Instytut Architektury – Pawilon Polski na XIV Międzynarodowym Biennale w Wenecji, 2014), „Wreszcie we własnym domu. Dom polski w transformacji” (w ramach 8. edycji festiwalu „Warszawa w budowie”, 2016), „Moc muzeum” (Muzeum Narodowe w Krakowie, 2021). Współzałożycielka fundacji Instytut Architektury, zawiązanej z badaniami i popularyzacją wiedzy o problemach współczesnej architektury i urbanistyki. Stale współpracuje z kwartalnikiem „Autoportret”.
Dorota Jędruch wygłosi wykład
Jaki mieliśmy klimat? O realiach projektowania w latach 60. i 70. w Europie
Michał Duda
Dyrektor Muzeum Architektury we Wrocławiu. Autor publikacji „Patchwork. Architektura Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak” nagrodzonej w 2017 roku prestiżową DAM Architectural Book Award, przyznawaną przez Frankfurckie Targi Książki i Niemieckie Muzeum Architektury we Frankfurcie.
Michał Duda jest moderatorem dyskusji
Co było, a nie jest i nie będzie. Zawody projektowe w przeszłości i przyszłości – perspektywa polska
Tadeusz Sawa-Borysławski
Dr inż. architekt, grafik projektant. Studia na Wydziale Architektury Polit. Wrocławskiej. W latach 1976-1981 pracował w Miejskim Biurze Projektów a następnie w Zakładzie Studyjno -Projektowym Politechniki Wrocławskiej, a w okresie 1979-1990 – w zespole redakcyjnym miesięcznika „Mój Dom” (pod koniec lat 80-tych – redaktor naczelny pisma). Od 1984 roku prowadził własną pracownię. Laureat kilkunastu nagród i wyróżnień za budynki zaprojektowane we Wrocławiu (konkurs „Piękny Wrocław” i in.) oraz laureat polskich i międzynarodowych konkursów na plakat. Jako grafik pracował dla Filharmonii Wrocławskiej (plakaty, programy imprez, akcydensy). Od 1987 współpracował z galerią Foto-Medium-Art tworząc dokumentację pn. „Geometrie chaosu”, wykorzystując do tego celu fotografię, techniki komputerowe, instalacje, tkaninę (serie: montaże „N”, archilimy i in.). Wykładał na wyższych uczelniach w Poznaniu i Wrocławiu. Publikował w czasopismach artystycznych i architektonicznych (Architektura, Architektura & Biznes, Sztuka, Format, Arteon, Artluk, Odra, inne). Autor ponad 100 haseł do Leksykonu Architektury Wrocławia (2011).
Tadeusz Sawa-Borysławski bierze udział w dyskusji
Co było, a nie jest i nie będzie. Zawody projektowe w przeszłości i przyszłości – perspektywa polska
Małgorzata Borys
Architektka, współwłaścicielka pracowni mamArchitekci, prawdopodobnie największej pracowni architektonicznej w Polsce posiadającej zarząd złożony w 100% z kobiet; od 2003 w stałej współpracy z pracownią Grupa 5 Architekci. Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Tematy projektowe, po które sięga najchętniej, wiążą się z szeroko pojętą rewitalizacją – budynków istniejących i przestrzeni publicznych, z naciskiem na aspekty społeczne oraz zrównoważony rozwój. Brała udział m.in. w projekcie przebudowy Dworca Głównego we Wrocławiu i Browarów Piastowskich we Wrocławiu. Najważniejszym projektem ostatnich lat jest przebudowa Placu Wolności w Łodzi.
Małgorzata Borys bierze udział w dyskusji
Co było, a nie jest i nie będzie. Zawody projektowe w przeszłości i przyszłości – perspektywa polska
Barbara Nawrocka
Architektka. Razem z Dominiką Wilczyńską współtworzy studio Miastopracownia, działając na polu architektury, instalacji i projektowania na rzecz lokalnych społeczności. Otrzymały główną nagrodę na Biennale Designu w Lublanie BIO50 (2014), Stypendium Miasta Krakowa (2017) i kilka nagród i wyróżnień w konkursach architektonicznych i urbanistycznych. W 2022 zaprojektowały Pawilon Polski na 23. Triennale Sztuk Dekoracyjnych i Architektury Współczesnej w Mediolanie do słuchania roślin, kuratorowały 10. edycję Dolnośląskiego Festiwalu Architektury we Wrocławiu, poświęconą solidarności i trosce w projektowaniu i znalazły się wśród 11 młodych polskich pracowni współtworzących wystawę na Westivalu w Szczecinie, odbywającym się pod hasłem „Przyszłość polskiej architektury, na którą czekam”. Z Dominiką Wilczyńską i Dominiką Janicką współtworzy Bal architektek, inicjatywę na rzecz równouprawnienia kobiet w branży architektonicznej i promowania feministycznego podejścia do projektowania, nagrodzoną w plebiscycie magazynu Noizz Zmiany 2021. Obecnie realizują projekt EU Horizon, w którym badają miasta z perspektywy płci i wykorzystują nowe technologie w projektowaniu partycypacyjnym. Publikują na łamach takich magazynów jak Dérive, Architektura & Biznes, Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni, Architektura Murator i Notes na 6 Tygodni.
Małgorzata Borys bierze udział w dyskusji
Co było, a nie jest i nie będzie. Zawody projektowe w przeszłości i przyszłości – perspektywa polska
Anna Stryszewska-Słońska
Architektka, prezeska zarządu heinlewischer we Wrocławiu. Absolwentka Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej oraz Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie. Od 2007 r. związana z pracownią heinlewischer. Od 2010 r. prowadzi we Wrocławiu jedyną zagraniczną filię pracowni. Razem z zespołem architektów jest laureatką wielu nagród w prestiżowych konkursów architektonicznych, m.in. za koncepcję Muzeum Wyspiańskiego w Krakowie, Małopolskie Centrum Nauki w Krakowie, Pracownię Przewrotu Kopernikańskiego w ramach rozbudowy Centrum Nauki Kopernik w Warszawie, Sądu Rejonowego w Częstochowie, Wydziału Informatyki Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego oraz Przebudowy Fary Gubińskiej na Centrum Kultury i Komunikacji. Projekty pracowni to przede wszystkim obiekty użyteczności publicznej o różnorodnym przeznaczeniu.
Anna Stryszewska-Słońska bierze udział w dyskusji
Villa Wolf w Gubinie: historia i rekonstrukcja
Florian Mausbach
Niemiecki architekt i urbanista. W latach 1995–2009 był prezesem Federalnego Urzędu Budownictwa i Planowania Regionalnego w Niemczech, odpowiedzialnym za budynki państwowe w Bonn i Berlinie, a także ambasady i instytuty kultury za granicą. Wspiera honorowo wiele organizacji i inicjatyw. W 1970 r. jako student architektury, z własnej inicjatywy uratował przed wyburzeniem budynek Bethanien w dzielnicy Kreuzberg w Berlinie, który jest obecnie chronionym zabytkiem i miejscem rezydencji artystycznych. W 2008 r. otrzymał Niemiecką Nagrodę Narodową jako inicjator berlińskiego Pomnika Wolności i Jedności, a w 2017 r. napisał apel o pomnik dla ofiar niemieckiej okupacji Polski w Berlinie. Jest przewodniczącym Stowarzyszenia na rzecz odbudowy Willi Wolfa, pierwszego nowoczesnego domu Ludwiga Miesa van der Rohe, który znajduje się obecnie w polskim Gubinie.
Florian Mausbach bierze udział w dyskusji
Villa Wolf w Gubinie: historia i rekonstrukcja
Karolina Jara
Historyczka sztuki, doktorantka w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego oraz menadżerka projektów z zakresu dziedzictwa kulturowego. Wiceprezeska Fundacji OP ENHEIM, z którą jest związana od 2020 roku. Kieruje biurem Polsko-Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków Kultury (Deutsch-Polnische Stiftung Kulturpflege und Denkmalschutz) we Wrocławiu. Jest także członkinią zespołu Pracowni Badań nad Architekturą i Urbanistyką Nowoczesną Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmuje się badaniem historii architektury XIX i XX wieku. Przygotowuje pracę doktorską na temat architektury i urbanistyki na Śląsku w okresie Trzeciej Rzeszy pod kierunkiem prof. dr hab. Agnieszki Zabłockiej-Kos. W latach 2018–2019 pracowała w Hochschule Mainz w Moguncji przy projekcie cyfrowej rekonstrukcji wrocławskiej Nowej Synagogi, której była poświęcona jej praca magisterska.