Budując Bastylię

Potężny budżet, niezwykłe wyzwanie projektowe, wycieńczający deadline, dwóch zwalczających się tytanów francuskiej polityki i architekt, który nigdy niczego nie wybudował. Co może pójść nie tak? Jest potencjał, że wszystko…

W 1982 roku prezydent Francji François Mitterrand ogłosił międzynarodowy konkurs na projekt nowoczesnej Opery Bastylii, która miała powstać w miejscu słynnego więzienia. Jury wybrało projekt, sądząc, że należy on do Richarda Meiera. Tymczasem zwycięzcą został zupełnie nieznany kanadyjski architekt ー Carlos Ott. Film wprowadza nas za kulisy tej komicznej historii największej pomyłki tożsamości w nowożytnej historii architektury.

„Budując Bastylię” przypomina o silnym związku architektury z władzą. Jeszcze przed wbiciem pierwszej łopaty w ziemię, budynek opery staje się narzędziem uprawiania polityki historycznej zarówno dla Mitterranda, jak i jego rywala, Jacques'a Chiraca. Wraz z pnącą się ku niebu, postmodernistyczną Bastylią, rosną napięcia społeczne nie tylko między politykami, ale i na ulicach Paryża. Świątynia sztuki, która miała być „operą ludu”, wzbudza więcej kontrowersji niż entuzjazmu, a jej futurystyczna forma zdaje się mówić więcej o ambicjach politycznych niż o potrzebach kulturalnych społeczeństwa.

Czy jej wielkie otwarcie w rocznicę Rewolucji Francuskiej oznaczać będzie demokratyzację kultury, o której marzył Mitterrand, czy pozostanie arystokratyczną fantazją, realizowaną kosztem mieszkańców robotniczej dzielnicy?

Pokaz realizowany we współpracy z Narodowym Instytutem Architektury i Urbanistyki.